December is een maand van reflectie en ik kijk terug op een interessant en bewogen jaar. Een jaar waarin ik als opvolgend algemeen deken van de Nederlandse orde van advocaten in een breed maatschappelijk veld kennismakingsgesprekken voerde die mij verrijkten met nieuwe, nuttige en soms verrassende inzichten.
Op 31 mei a.s. vindt in de Eerste Kamer een beleidsdebat plaats over de Staat van de Rechtsstaat. Ter voorbereiding van dit debat vond ten overstaan van de Eerste Kamercommissie voor Justitie en Veiligheid een deskundigenbijeenkomst plaats over de (financiering van de) politiële en justitiële keten en bestrijding van ondermijning. Tijdens deze bijeenkomst heb ik, naar aanleiding van een aantal actualiteiten in zowel de politieke als de juridische arena, aandacht gevraagd voor het publieke gezag.
Uitgaande van het artikel 'Hoe humaan moet het zijn' (Telegraaf, 11 september) heeft ten minste een lid van de korpsleiding – verantwoordelijk voor de portefeuilles opsporing en ondermijning – ‘last’ van grondrechten van gedetineerden. Ze oppert dat een deel van die grondrechten zou moeten worden opgeofferd aan het belang van de opsporing van zware criminaliteit en dat de politie de bevoegdheid zou moeten hebben om kennis te nemen van de inhoud van gesprekken tussen gedetineerden en advocaten.